The getaway

Een half uurtje nadat we Turkmenabat hadden verlaten stonden we bij de grens. Die ging dit keer relatief eenvoudig. De GPS-tracker kon weer worden ingeleverd en verdween zonder verdere inspectie op de grote stapel. Klaar om nieuwe in reizende toeristen af te schrikken. Stempels gehaald en verder naar Uzbekistan!

En wat schetst onze verbazing? Eén en al vriendelijkheid. Alles gaat hier ook gewoon weer, zonder enorme logboeken, digitaal. Toeristen zijn hier graag geziene gasten! De bus wordt niet eens gecontroleerd! Als we het hele grens gebeuren na een uurtje of 3 (redelijk vlot vinden wij inmiddels) hebben afgehandeld gaan we op weg. Het begint inmiddels te schemeren, maar we besluiten toch door te rijden tot Bukhara, zo’n 130 km verderop. De weg is redelijk goed en we komen om een uurtje of negen aan in een heel leuk guesthouse. Wat blijkt: de eigenaar heeft zijn licentie net een week en wij zijn de allereerste gasten. We dingen nog flink af op de prijs en nemen onze intrek in 2 hagelnieuwe kamers. De mensen zijn hier ontzettend vriendelijk.

Als we iets verderop wat gaan eten ontvouwt zich een waar sprookjesbeeld: de mooiste historische gebouwen rond een idyllisch gelegen pleintje, versierd met gekleurde kleden, het is geweldig!

In de Lonely Planet staat Bukhara dan ook zeer hoog aangeschreven als historisch erfgoed. Iedereen is erg vriendelijk en we genieten enorm! We besluiten om de volgende ochtend vroeg op te staan en voor vertrek Bukhara nog te bezichtigen. Wat voelt het hier al enorm anders dan in Turkmenistan!

We slapen heerlijk en gaan na het prima ontbijt op pad. Wat is het hier overweldigend mooi! Het ene gebouw is nog mooier dan het andere. En weer valt de vriendelijkheid van de mensen op.

Na zo een uurtje of twee te hebben rondgelopen moeten we helaas weer verder. Nog 570 km tot Tashkent en als het even kan willen we ook Samarkand nog aandoen. En dat laatste lukt gelukkig.

Ook Samarkand is schitterend. Zowel Bakhura als Samarkand zijn een belangrijk deel van de Zijderoute. Beide plaatsen worden gesierd door oude gebouwen die rijk gekleurd zijn met mozaïek.

Samarkand is bovendien erg groen met grote parken. Heerlijk om in de koelere schaduw rond te lopen. Omdat het ook wat hoger ligt (700 m) is het sowieso al net wat koeler.

Na hier gegeten te hebben rijden we weer verder om in Tashkent bij een prima guesthouse met keiharde bedden en goede wifi de dag te eindigen. Daar krijgen we wel weer gedoe met slot van de achterbak maar gelukkig gaat ie wel open. We moeten verderop tijdens de rit nog maar een keer proberen om het te maken…

Al met al een heerlijke dag in mooi en gastvrij Oezbekistan. Blij dat we weg zijn uit Turkmenistan! Morgen naar Kazachstan. Benieuwd hoe dat is!

Plaats een reactie